‘Wie er lang mag staan is rijk...’
Li Shenquan 李神泉 in memoriam
I.
‘Wie er lang mag staan is rijk’ –
zo heette het onder de bomen.
Waar ze ’t hoogst werden
vingen zij bij vallend blad nog
goud: laatste spranken
van een ondergaande zon.
Niet zo onder ons.
Wie hier pas komt is
hoog, staat
open: vangt
wat er komt. Of
komen kán. Want
alle komen is van wind.
II.
Niet ingeschreven. Inge-
waaid krijgt de den groen,
kromt de tak donker.
Waaien doet worden, laat ook ont-
worden want adem
is niet altijd in –
adem gaat als licht
uit, vlug,
met de wind mee
daar: waar de tak al af-
lopend wijst.
III.
Wat je van de wind
naziet is de boom
die hij leegde
want alle vorm is nagelaten:
wordens wees,
wezens wrak,
tak waar toen de één en vreemde
vogel bijna bleef
die bij ons lichtte.
december 2010
De foto is van het waterverfschilderij 'Als edelst geldt lang leven' van Li Shenquan. Dank aan:
http://tw.myblog.yahoo.com/jw!vOVuWO2UFRs4U0M3rU0nVL8jCw--/article?mid=2656
http://tw.myblog.yahoo.com/jw!vOVuWO2UFRs4U0M3rU0nVL8jCw--/article?mid=2656