Pages

Sunday, March 17, 2013

Gedichten uit Ikonen bij Daglicht (2)


 (1)   Katwijk

Hoofd gebogen,
regen oneindig: niet meer
te tasten.

Paarslicht van wolken.
Duinen en dwergbomen
samengescholen

galmen:
hier zijn de wegen
waar velen bleven.

Oeverloos betrokken
draag ik mijn antwoord
zelf naar de zee.


(2)   Kalahari, zonsondergang

Ieder naar zijn soort:
zij zoeken als het licht vermindert
hun lafenis.

Ree, paard, leeuw bijeen:
zij zijn te dorstig
verder te vrezen.

Geen schaduw zo smal
of daarin bestaat voor hen
geborgenheid.

Geen dageraad bevroedend
geven zij zich over
aan een onbegonnen dorst.

--Lloyd Haft (uit Ikonen bij daglicht, Querido 1982)