Als een hert naar het water
hijgt mijn hart:
ik wil u levend weten, niet
dood zoals zij zeggen.
In mijn dorst is mijn ziel,
mijn dorst naar de levende
in wie ik op zou gaan,
ik die zou voorgaan:
op naar uw huis.
Niemand die u loven zou
als ik, als ik kon.
Ben ik hier in dieptes
die u nog niet ziet?
Boven mijn hoofd gaat altijd
hun gebulder, gebaren.
Ik wil het aan de stenen vragen:
word ik hier geweten?
Dieper dan een dolk
in mijn merg steekt uw stilte -
dood zouden zij zeggen, maar ik hoop:
niemand die u loven zal als ik.
--Lloyd Haft (uit De Psalmen in de bewerking van Lloyd Haft, Querido 2003; herdruk Uitgeverij Vesuvius 2011)