De Zee te Katwijk (gedichten)

DE ZEE TE KATWIJK 

naar Jan Toorop

1.      Vlekken aan het zeil

Veeg de vlek niet weg –

laat haar vege licht nog hangen,

kleven aan het zeil

dat zó pas blinkt, ademt,

zo vervuld dat ook wij gade-

slaande varen, vinden,

horen in de wind,

lezen in het bollend leeg:

er klinkt geen einde in.

2.      Vlekken aan de zee

Bind, verbind ze niet –

laat ze varen los in alle

smoezel die ze brachten,

teken- of vóórtekenden,

hingen in hun halve licht:

lieten betekenen.

Ander wijzen is er niet

geworden: golven amper op-

glimmend, af-

wissend,

open latend waar wij kunnen

komen, zullen staan.

--Lloyd Haft

Wijsvinger (gedicht)

  

Waar ik mijn hand aan de hemel

terug zal laten,

neerleggen bij het lege

dat ons hield, houdt,

koestert waar wij verder wilden

komen en bleven –

daar was, daar is altijd al

deze hand nabij, de zo lang mijn

genaamde, gewezene –

daar zal zij zich voegen

tussen noem het sterrenbanen,

krassen in de hemel

die de vingers kwamen wijzen,

schreven als op water

in het gaan de wilgentenen,

schreven om er anders in

te lezen, te weten

dan de lege lucht alleen.

--Lloyd Haft